De Anatomie van het oog
De namen tussen haakjes zijn de latijnse termen in vakjargon. We lopen door het oog heen van de voorkant naar de achterkant.

Doorsnede van het oog


Vooraanzicht oog


Het oog is een zintuig dat werkt als een ontvanger die de signalen uit de omgeving opvangt en doorgeeft aan de hersenen. In de hersenen worden de signalen omgezet in waarnemingen en in het geheugen opgeslagen. Pas in de hersenen worden we ons bewust van de voorwerpen die we zien. Het centrum voor het zien ligt achterin de hersenen (ter hoogte van het achterhoofd). Het waarnemen van de dingen om ons heen wordt dus niet bepaald door de ogen, maar door het centrum in de hersenen waar de elektrische signalen terechtkomen.
Aan de buitenzijde van het oog zijn vooral de oogleden, het hoornvlies, het regenboogvlies (iris, gekleurd), de pupilopening (zwart) en de harde oogrok (sclera, wit) zichtbaar.

Het oog bevindt zich in de oogkasholte (orbita). Het oog is omgeven door vetweefsel, oogspieren, ooglidspieren en botweefsel (oogkas). De beelden worden geregistreerd door het netvlies en via de oogzenuw doorgezonden naar de hersenen. De oogzenuw loopt vanuit de achterzijde van het oog naar de hersenen.
Het oog werkt als een soort fototoestel. In het oog zit, net als in een fototoestel, een compleet lenzenstel, een diafragma en een lichtgevoelige filmplaat. Het oog heeft twee lenzen of brekende systemen: het hoornvlies (cornea) en de eigenlijke lens (ooglens). De ooglens van jonge mensen is in staat om te accommoderen (in- en uitzoomen) waardoor men beelden op elke afstand (veraf en dichtbij) scherp waarneemt. Het brekend systeem van het oog zorgt ervoor dat de beelden scherp op het netvlies terecht komen. De beelden worden in het oog omgekeerd geprojecteerd, in de hersenen wordt het beeld weer rechtop waargenomen.

Onscherp zien
Men ziet onscherp zodra het invallend licht niet als een punt (brandpunt) samenkomt op het netvlies. Het brandpunt kan voor of achter het netvlies liggen.
Afwijkingen in het brekend systeem, die gecorrigeerd kunnen worden met een bril, zijn oa: bijziendheid (myopie - persoon ziet scherp van dichtbij en onscherp van veraf), verziendheid (hypermetropie - persoon ziet veraf scherp en onscherp van dichtbij) en een cylindrische afwijking.
Tussen de twee lenzen bevindt zich het diafragma, de pupil (de zwarte opening) die kleiner of groter gemaakt kan worden. Aan de binnenkant van de oogbol ligt de gevoelige filmplaat, het netvlies (retina). Het lenzenstelsel zorgt er normaliter voor dat op het netvlies een scherpe afbeelding komt.

Meer informatie volgt...